Kızgın demirler gezinirken,
Çıplak vücudum alev alev,
Gecenin karanlığında, ölüm yanıbaşımda.
Hayatımdan kayan yıldızlar,
Gömüldü maziye birer birer.
Sen, ışığının aydınlatmadığı karanlık bahçelerde,
Kendi ölçülerinle yargılarken insanları,
Çekilen acıların gerçekliğini,
Bilmiyorsun demektir.
Vicdanımı damla damla lekeleyen
Gözyaşlarımdan kurtarırken yaşamım,
İçimi karartan kara bulutlara,
Aldırmıyorum.
Acılar büyütmediyse senin yüreğini...
Yasemin Gürtürk
26 Ağustos 2008 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder